filozof Friedrich Nietzsche’nin, Voltaire’in 100. ölüm yıl dönümünde yayınlayıp, büyük yazara ithaf ettiği İnsanca, Pek İnsanca isimli eserinden derlenen Sevgi ve Nefret Üzerine Aforizmalar; filozofun sevgi, nefret, dostluk, evlilik, intikam, hırs, ahlak, adalet, kibir, minnet ve iyi niyet gibi, insanlığın üstüne kafa yormaktan asla kaçınamayacağı temel meseleler hakkındaki düşüncelerinden oluşuyor.
Çelişkilerle dolu insan doğasının bütün iyi ve kötü yanlarını aynı mesafeden gözlemleyen Nietzsche, insanca olan şeyler üzerine düşünerek hayatın yükünü hafifletebileceğimizi gösteriyor.
İnsan eylemleri için söz verebilir ama duyguları için veremez; çünkü bunlar istem dışıdır. Kim ki birini sonsuza dek seveceğine ya da ondan nefret edeceğine ya da ona sadık kalacağına söz verir, gücünün ötesindeki bir şey için söz vermiş olur…
Ünlü filozof hakkında…
Nietzsche, 1844’te Prusya Krallığı’nın sınırları içinde yer alan Röcken’de doğdu. Yedi yaşında Yunanca ve Latince öğrenmeye başladı, klasik müzikle yine bu dönemde tanıştı. Müzik ve dil alanında gösterdiği özel yetenek, on dört yaşında ona dönemin nitelikli Protestan yatılı okullarından Schulpforta’nın kapılarını açtı.
1864’te Pforta’yı bitiren Nietzsche, aynı yıl Bonn Üniversitesi’nde Teoloji öğrenimine başladı. 1869’da İsviçre’deki Basel Üniversitesi’nden gelen klasik filoloji profesörlüğü teklifini kabul etti. 1872’de, ilk kitabı Trajedinin Doğuşu’nu yayınladı. Bunu David Strauss ve Richard Wagner üzerine çalışmaları izledi.
Sayfa: 64
Geç dönem eserleri
1878’de İnsanca yayınlandı. 1882’de Şen Bilim’in ilk kısmı geldi. 1885’te Böyle Buyurdu Zerdüşt’ü sadece kırk nüsha olarak yayınladı ve yakın dostlarına dağıttı. İyinin ve Kötünün Ötesinde, Ahlakın Soy kütüğü Üstüne, Putların Alacakaranlığı, Deccal ve Ecce Homo, bu tarihten sonra birbiri ardı sıra yayınladığı geç dönem eserleridir.
Nietzsche öldü
Nietzsche’nin eserleri din, ahlak, felsefe, bilim ve modern kültür üzerine eleştirilerdir. Düşüncesinin temelini Apollon-Dionysos ikiliği, güç istenci, Tanrı’nın ölümü, üstinsan ve ebedî dönüş oluşturur.
Hakikatin nesnelliğini sorgulayan çalışmalarının etkisi 20. yüzyılda varoluşçuluğa, oradan da postmodernizme ve postyapısalcılığa kadar uzanır. 1889’da zihinsel çöküş yaşadı. 1900’de öldü.
sayfası için iletişim:
